Energie

Na een behoorlijk lange tijd met somber weer is daar eindelijk de zon. Alles ziet er vriendelijker uit alsof met de zon ook de somberheid weg geschenen wordt. Niets is minder waar maar doordat de wereld er vrolijker uitziet door het groen en de bloemen om je heen is de somberheid minder zichtbaar. 

Mijn energie wordt aangevuld door de zon en opgeslokt door piekeren. Ik ben geen piekeraar maar soms verzand ik in mijn gedachten over van alles en nog wat. Vooral over zaken waar ik geen invloed op heb en zaken waar ik wel invloed op heb maar waar ik geen energie meer voor heb. De frustratie om onbegrip en gebrek aan inlevingsvermogen vreet aan me en niet zo'n beetje. 

In mijn relaties met anderen probeer ik zoveel mogelijk zelfreflectie toe te passen en soms kom ik er dan niet, leer ik er niet van omdat het niet bij mij ligt. Als het wel aan mij ligt, wil ik de kans krijgen om in gesprek te gaan en als ik iemand gekwetst heb, wil ik hiervoor mijn verontschuldigingen aanbieden maar ik ga niet sorry zeggen voor iets dat niet door mij is veroorzaakt. In het verleden deed ik dat en volgens mij heeft dat de deur opengezet naar het overschrijden van mijn grenzen. Ik vraag inlevingsvermogen en daar ontbreekt het bepaalde mensen aan. 

Vorige week las ik een tekst die me aanspreekt: 'Als iemand boos wordt als jij een grens aangeeft, is het een bevestiging dat het nodig was.' 

Misschien moet ik vaker grenzen aangeven en is dat het wat ik hiervan geleerd heb. Daarbij moet ik leren accepteren dat sommige dingen niet te veranderen zijn en dat ik moet loslaten waar ik geen invloed op heb. 

En nu lekker naar buiten, genieten van de zon, nieuwe energie opdoen.

Maak er een mooie dag van!

Liefs, Andrea